به گزارش سراج24، سومین پویش «کتاب قهرمان» با محوریت کتاب «پوتین‌قرمزها» نوشته فاطمه بهبودی از روز سه‌شنبه ۲۰ آبان توسط مرکز رسانه‌ای شیرازه آغاز می‌شود و بناست به‌علت شیوع کرونا مراسم افتتاحیه‌ای برای این‌پویش برگزار نشود.
«پوتین‌قرمزها» خاطرات مرتضی بشیری، بازجو و مدیرمسئول جنگ روانی قرارگاه خاتم‌الانبیا را از سال ۶۶ تا پایان جنگ تحمیلی در بر می‌گیرد که مرداد ماه ۹۶ منتشر و شهریور آن‌سال رونمایی شد. روایت این‌کتاب از زاویه دید اول‌شخص و زبان بشیری است و او تصاویری از نحوه فعالیت خود در ستاد جنگ روانی و نیز مراحل بازجویی از اسرای عراقی را تشریح کرده است.
چاپ ششم این‌کتاب به‌تازگی با ۳۹۲ صفحه، شمارگان هزار و ۲۵۰ نسخه و قیمت ۴۰ هزار تومان عرضه شده است.
«پوتین‌قرمزها» ۳۶ فصل دارد و در آن گزارش‌هایی از جلسات بازجویی از افسران عراقی حزب بعث آمده که برای مخاطب امروز جذاب است. در یکی از این‌بازجویی‌ها، راوی کتاب با محمدرضا جعفر عباس الجشعمی، سرهنگ دوم نیروی مخصوص، فرمانده تیپ کماندویی سپاه هفتم روبروست و از او درباره حضور او در ام الرصاص سوال می‌کند...
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
بعد از آن، صدام اعلام کرد: «ایرانی‌ها اسرای ما را شست‌وشوی مغزی داده‌اند.» و در واکنش به شعارهای علیه خودش هم گفت: «از سربازانم خواسته‌ام به من دشنام بدهند تا جانشان حفظ شود!» این پیام صدام نیز گواهی بود بر اینکه ما در جنگ روانی علیه او پیروز شده‌ایم.
این مصاحبه حتی روی سربازان عراقی که در جبهه‌ها می‌جنگیدند هم تاثیر خوبی گذاشت. اولین تاثیر آن، ترغیب آن‌ها به اسیر شدن بود. سربازی که پشت سرش لَجنة‌الاعدامات را می‌دید و هیچ راه فراری نداشت مجبور به مقاومت بود؛ چون می‌دانست اگر بخواهد به عقب برگردد، سر و کارش با کمیته اعدام‌هاست. باید به کسی که می‌خواست به طرف ما بیاید نوید آزادی و امنیت می‌دادیم. عراقی‌ها تلاش کردند اخباری مبنی بر آزار و اذیت اسرا از ما تهیه کنند و چون موضوعی نیافتند، به جعل متوسل شدند.
یک کمپانی ایتالیایی، به سفارش و سرمایه دولت عراق، فیلمی به نام «شیرین و وحشی» ساخت؛ با این مضمون که ایرانی‌ها دست اسیر عراقی را به یک ماشین جیپ و دست دیگرش را به جیپ دیگری بسته‌اند. دو ماشین در جهت خلاف حرکت کرده‌اند و دست اسیر عراقی از جا کنده شد. مدتی روی این فیلم مانور تبلیغاتی دادند؛ در حالی که این‌فیلم کذب محض بود.
دکتر حسن قدیری ابیانه، که تحصیل‌کرده ایتالیاست، حقه سینمایی این قسمت فیلم را یافت و شرح داد چطور بازیگر این نمایش با مهارت دستش را روی سینه و زیر لباس پنهان کرده بود. ایران از شرکت ایتالیایی سازنده فیلم شکایت و ادعای غرامت کرد و تا مدت‌ها این دادخواست در محاکم بین‌المللی مطرح بود.
